Benim okuduğum zamanlarda daha bir güzel geçiyordu 23 Nisanlar sanki. Şimdi bir yavan bir tatsız. Sanırım yaş ilerledikçe tat almak zorlaşıyor. Ya da bu çocuk bayramı olduğu için midir bilemiyorum. Bayram olacak diye içim içime sığmazdı. Okulda yapılacak olan törenler için, sırada beklerken ( ki o sırada beklemek bana çok zor gelirdi) şimdi kim çıkacak diye merak ederken ki aldığım tatlar... Nerede kaldı şimdi diyorum maalesef. Haa birde bizim okul zamanımızda tören olunacağı gün yoklamaya ayrıca bir önem verilirdi. Gelmeyen olduğunda karnesine işlenirdi. Diyeceğim o ki bizim zamanımızda daha tatlıydı her şey. Yaşlanmışız anlaşılan. Gerçi daha yolun yarısına gelmedik bile ama olsun.
Birde 23 Nisan'ın benim hayatımda daha başka tadı var. Hem eşimin doğum günü, hemde beni istemeye geldikleri gün. 1999 yılının 23 Nisan'ında beni anamdan Allah'ın emri Peygamberin kavli ile istemişlerdi. Adetler yerini bulsun diyerek. Böyle yazdığıma bakmayın. Görücü usulüyle evlenmedik. İnternetten tanışmıştık. Başkalarının ne gibi hatıraları var bilmiyorum ama benim hayatımda çok farklı noktada 23 Nisan.
1 yorum:
herkese selam
ben duygu aslı hanımın oğlunun öğretmeniyim valla arkadaşlar velim diye söylemiyorum ama son derece beceriklidir ve insani duyguları da dört dörtlüktür berke nin doğum gününde bir pasta yapmış aman allahım süperdi çocuklar en lüks pastaneden gelen pastaları böyle yemiyorlar kocaman pastadan sadece 1 çatal tadına bakabildim bence zamanınız varsa aslı hanımın tariflerini özellikle özel günleriniz için yapın benden size tavsiye. mutlu kalın...
Yorum Gönder